Erlichioza u psów: jak rozpoznać, leczyć i zapobiegać?

Erlichioza u psów: choroba odkleszczowa

Erlichioza to jedna z czterech najczęściej spotykanych psich chorób odkleszczowych. Pozostałe to borelioza, babeszjoza i anaplazmoza. Psy mogą też zapaść na tularemię i kleszczowe zapalenie mózgu, choć to na szczęście rzadkie przypadłości.

Erlichioza atakuje psy w każdym wieku i obu płci. Statystycznie częściej występuje u owczarków niemieckich. Może się łączyć z innymi chorobami, wywoływanymi przez bakterie przenoszone przez kleszcze. Śmiertelność erlichiozy wynosi między 2 a 10%, w zależności od wieku i ogólnej kondycji psa.

Erlichioza u psów: jak dochodzi do zakażenia?

Wszystko wina kleszczy. Kleszcz sam w sobie nie jest zagrożeniem dla psa. Żywi się wprawdzie krwią nosiciela, ale nie jest w stanie wypić jej na tyle dużo, by pies odczuł to w jakikolwiek sposób. Problemem może być masowa obecność kleszczy w skórze zwierzaka, co jednak zdarza się rzadko i tylko psom bezpańskim, żyjącym dziko i półdziko w pobliżu lasów. Setki kleszczy rzeczywiście mogą wypić dość krwi, by wywołać u psa niedokrwistość. Jednak najczęściej jedynym skutkiem ataku pojedynczego kleszcza jest niegroźny stan zapalny skóry psa w miejscu ugryzienia.

Jednak kleszcze, żerujące na skórze psa, mogą zarazić go bakteriami wywołującymi erlichiozę, jeśli są ich nosicielami. Bakterie dostają się do organizmu psa wraz ze śliną kleszcza. Istniej kilka odmian bakterii z rodzaju erlichia, a każdy potrafi zarażać inne gatunki zwierząt: konie, krowy, lisy, lamy, ludzi itd. Dla psów najgroźniejsze są bakterie erlichia canis.

Wszystkie formy kleszczy mogą przenosić groźne dla psów bakterie i wirusy. Co gorsza, nie da się stwierdzić gołym okiem, który kleszcz faktycznie jest nosicielem chorób. Ocenia się, że nawet około 21% kleszczy przenosi bakterie erlichiozy. Dlatego opiekun psa, który znalazł na jego ciele kleszcza bądź kilka kleszczy, powinien uważnie obserwować swojego pupila pod kątem wystąpienia objawów choroby. Dobrze jest też na wszelki wypadek zaprowadzić psa do weterynarza i wykonać test na choroby odkleszczowe – to koszt ok. 150 zł.

Jak usunąć kleszcza ze skóry psa? Tak samo, jak z ludzkiej – za pomocą pęsety, haczyka lub innego narzędzia, które pozwala oderwać kleszcza od skóry. Jeśli obawiasz się, że zrobisz krzywdę psu, lub gdy pies szczególnie nie znosi wyskubywania kleszczy, możesz poprosić o pomoc weterynarza.

Erlichioza u psów: przebieg choroby

Bakterie erlichiozy atakują komórki krwi psa. Zagnieżdżają się w nich, namnażają i wydostają, niszcząc przy tym psie trombocyty, granulocyty i monocyty.

Niszczenie komórek krwi powoduje u psa niedokrwistość, ogólne osłabienie, anemię, może też prowadzić do zaburzenia krzepliwości krwi, zaburzenia funkcji szpiku kostnego i niewydolności narządów.

Erlichioza może mieć trzy postacie: ostrą, przewlekłą i tzw. podkliniczną.

Erlichioza u psów: objawy choroby

Objawy erlichiozy u psa pojawiają się najczęściej po upłynięciu tygodnia lub trzech od zakażenia, ale czasem może minąć znacznie więcej czasu, nim z pupilem zacznie dziać się coś złego.

Postać ostra erlichiozy powoduje u psa apatię – niechęć do zabawy, jedzenia i picia. Błony śluzowe zwierzaka mogą zrobić się jasne, blade lub nawet sine, możliwe są też krwotoki z błon śluzowych. Temperatura ciała psa podnosi się. Czasem występują także: powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony, niezborność ruchowa, zaburzenia krzepliwości krwi. Ponieważ erlichioza osłabia układ odpornościowy, przechodzące tę chorobę psy narażone są także na inne zakażenia bakteryjne. Często objawiają się one w postaci wrzodów na kończynach. Postać ostra erlichiozy trwa u psa około miesiąca. Mimo groźnej nazwy, postać ostra to dobra wiadomość – psy z tym rodzajem erlichiozy łatwo poddają się leczeniu i najczęściej dochodzą do pełni zdrowia.

O wiele groźniejsza jest przewlekła postać erlichiozy. Tu choroba jest już zaawansowana, pies cierpi na anemię, niewydolność narządów, obrzęki oczu i kończyn, czasem drgawki. Stan psa może pogarszać się nawet przez cztery miesiące, po których następuje zgon. Leczenie przewlekłej erlichiozy u psa jest trudniejsze i trwa dłużej.

Erlichioza podkliniczna, inaczej utajona, występuje u psów, które przeszły erlichiozę ostrą, ale nie były poddane leczeniu lub mają problemy z układem odpornościowym. Choroba nadal tli się w ich organizmach, czasem nie daje objawów, czasem nadal powoduje chudnięcie i apatię psa.