Dogue de Bordeaux: obrońca i pieszczoch

Dogue de Bordeaux – historia rasy

Dogue de Bordeaux (po francusku „dog z Bordeaux”) wywodzi się – niespodzianka – z okolic miasta Bordeaux w południowej Francji.

Rasę dogue de Bordeaux wyhodowano prawdopodobnie już w XIV w. z przeznaczeniem do wielu trudnych zadań. Psy musiały być czujne i odważne, by pilnować zagród i stad, szybkie i zwinne, by pomagać na polowaniach, a do tego silne jak muły, by ciągnąć wózki obładowane towarami i materiałami budowlanymi. Dodatkowym plusem nowej rasy była jej waleczność – właściciele często organizowali walki dogue’ów de Bordeaux z innymi psami, a także wilkami, rzadziej z bykami. Dogi z Bordeaux zyskały szybko na popularności i w różnych rejonach Francji wykształciły się różne odmiany rasy, np. dogi z Paryża i dogi z Tuluzy.

Pierwsze planowe hodowle dogue’ów de Bordeaux powstały w drugiej połowie XIX w., ale żaden ujednolicony standard rasy nie obowiązywał aż do lat 20. XX w. W międzyczasie psy zadebiutowały na międzynarodowych wystawach i zyskały przelotną popularność w Europie i USA, a część hodowców skrzyżowała swoje psy z innymi rasami. Uważa się na przykład, że czarna maska występująca na pysku niektórych dogue’ów de Bordeaux to efekt krzyżowania tej rasy z angielskimi mastifami.

Hodowcy francuscy ogłosili wreszcie wspólny, jednolity standard dla rasy dogue de Bordeaux w 1971 r. i zaktualizowali go w 1995 r. W latach 70. XX w. standard francuski przyjęła, i tym samym uznała dogue’a de Bordeaux za osobną rasę, Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI).

Dziś dogue de Bordeaux to dość rzadka rasa, hodowana głównie we Francji, choć stale rośnie jej popularność w USA, zwłaszcza po filmie „Turner i Hooch” z 1989 r., w którym dogue de Bordeaux gra rolę wiernego towarzysza policjanta (w tej roli Tom Hanks). Dogue de Bordeaux najczęściej jest psem stróżującym i rodzinnym.

Do Polski rasa dogue de Bordeaux trafiła w 1992 r., a pierwsze krajowe mioty przyszły na świat dwa lata później. Dziś psy te można kupić w krajowych hodowlach, choć wciąż nie jest ich dużo.

Jak wygląda dogue de Bordeaux?

Dogue de Bordeaux to duży molos w typie dogowatym. Osiąga 68 cm wysokości w kłębie i masę ok. 55 kg.

Dogue de Bordeaux: budowa ciała

Głowa dogue'a de Bordeaux jest masywna, ale proporcjonalna. Kufa jest krótka, właściwie brachycefaliczna, pomarszczona, z łagodnym stopem i faflami przy wargach. Oczy mają kształt migdałów i jasną barwę, która powinna pasować od umaszczenia. Uszy są nieduże, trójkątne, wysoko osadzone i oklapnięte. Wyraz pyska powinien być poważny i czujny.

Ciało dogue'a de Bordeaux jest muskularne, o mocnym kośćcu, grzbiet lekko opada ku zadowi, kończyny są silne i sprężyste, dobrze kątowane, z wilczym pazurem. Skóra na całym ciele jest gruba i dość luźna, zwłaszcza w okolicach szyi; na pysku tworzy liczne zmarszczki. Ogon jest średniej długości, zazwyczaj noszony nisko, w chwilach aktywności psa unoszony nieco nad grzbiet.

Dogue de Bordeaux: typ sierści

Sierść dogue'a de Bordeaux jest krótka, przylegająca, dość miękka, w dotyku delikatna.