Dlaczego pies ucieka i nie reaguje na wołanie? Powodów jest więcej niż tylko wrodzony instynkt łowiecki
Dlaczego pies ucieka podczas spacerów i nie reaguje na wołanie? Czworonożni uciekinierzy mogą wymykać się swoim opiekunom z wielu powodów. W najlepszym wypadku problem ten jest jedynie uciążliwym skutkiem niewypracowania komendy “do mnie”, w najgorszym zaś może skończyć się tragedią. Zobacz, jakie metody mogą się sprawdzić, a czego nie warto robić.
Każda okazja jest dobra do ucieczki, zaś powodów jest co najmniej kilka: strach, nuda, ciekawość świata czy wreszcie nieopanowany popęd płciowy. Oto co powinieneś wiedzieć o nawyku uciekania twojego psa.
Psie ucieczki - skąd bierze się zachowanie?
Popęd seksualny stanowi jeden z najpopularniejszych powodów psiej ucieczki. Suczki w trakcie cieczki będą podświadomie wypatrywać potencjalnych partnerów, z którymi spłodzą potomstwo, a samce również nie pozostaną obojętni na wdzięki futrzastych pań w obliczu burzy hormonów. Najmniejsze szanse na zostanie psimi uciekinierami mają więc psy wysterylizowane lub wykastrowane, które otrzymują wiele ruchu i uwagi ze strony właścicieli. Szczęśliwe psy, które czują się częścią rodziny, zazwyczaj będą wolały zostać w pobliżu.
Należy jednak pamiętać, że tendencje do ucieczki mogą być większe ze względu na rasę lub wiek psiaka. Szczenięta i dorastające psy często posiadają większe zamiłowanie do wędrówek, jeśli nie mają wielu okazji, by dać upust emocjom. Poszczególne rasy, takie jak Border Collie, odczuwają dużą potrzebę pracy, dlatego jeśli nie dostaną zadań, będą poszukiwać ich same. Inne psy, jak Siberian Husky, znane są ze znikania.
Niektóre czworonogi uciekają jednak ze strachu lub niepokoju. Jest to szczególnie częste podczas burzy, fajerwerków czy innych hałaśliwych sytuacji. Problemem może być także lęk separacyjny.
Pies z opuchniętym pyskiem grzebał w śmieciach. Gdy spojrzała na jego szyję, ogarnęło ją przerażenieJak zmniejszyć chęć psich ucieczek?
Najlepszym sposobem zapobiegania ucieczce jest stworzenie silnej więzi między psem a właścicielem. Niezwykle ważne jest wspólne, aktywne spędzanie czasu - pozwoli przywiązać się psiakowi do rodziny, poczuć jej członkiem i zniweluje nudę. Dobrym przykładem aktywności może być nauka nowych komend, które zwiększą posłuszeństwo zwierzaka. Zmęczony pies to szczęśliwy pies.
Ryzyko ucieczki maleje, gdy pupil jest wykastrowany lub wysterylizowany, ponieważ nie odczuwa wtedy popędu płciowego, który jest częstym powodem wędrówek.
Jeśli twój pupil woli bawić się z innymi psami, zapewnij mu wspólne zabawy w parku. Gdy będzie miał regularny kontakt ze zwierzętami, nie będzie odczuwał silnej potrzeby, by szukać go samemu.
Co można zrobić, by zapobiec zaginięciu zwierzaka?
Warto zaopatrzyć się w przydatne gadżety. Najlepiej, jeśli pies jest zaczipowany, posiada adresówkę i spaceruje trzymany na szelkach. Niektóre psy potrafią zdjąć obrożę, szelki są bezpieczniejszą i wygodniejszą dla zwierzaka opcją, możesz także przyczepić do nich lokalizator GPS.
W miarę możliwości nie zostawiaj psa samego w domu przez długi czas. Jeśli zmuszony jesteś wyjść na dłużej, postaraj się znaleźć kogoś, kto wyjdzie z nim na spacer lub pozostaw w psim przedszkolu.
Nie ułatwiaj psu ucieczki. Nawet jeśli jest wyszkolony, może próbować uciec, widząc na przykład wiewiórkę. Trzymaj czworonoga na smyczy oraz upewnij się, że podwórko jest odpowiednio zabezpieczone.
Jeśli nie jesteś w stanie samemu zapanować nad psimi ucieczkami, skonsultuj się z behawiorystą.
Źródło: dogtime.com, johndog.pl
