Curly coated retriever: wojownik w bujnych lokach

Curly coated retriever – historia rasy

Curly coated retriever to energiczny i wytrzymały pies, wyhodowany w XIX w. w Wielkiej Brytanii do pomocy myśliwym. To prawdopodobnie najstarsza rasa angielskich retrieverów, wywodząca się od kanadyjskich nowofundlandów, być może krzyżowanych z labradorami, pudlami i irlandzkimi spanielami.

Curly coated retriever służył przede wszystkim jako płochacz – wyganiał zwierzynę i ptactwo z zarośli i wody, a po ustrzeleniu aportował zdobycz do nóg swego pana. Ponieważ jest to pies duży i odważny, sprawdzał się także jako stróż, odstraszający złodziei od zagród i kłusowników od lasów i gajów.

Curly coated retriever zadebiutował na wystawie psów w 1860 r. (jak na ironię, pierwszym czempionem został podobno pies wyhodowany przez kłusownika), a w 1896 r. założono w Anglii pierwszy klub hodowców tej rasy. Brytyjscy hodowcy mogą być dumni, że ustanowiony przez nich zwyczajowy standard rasy dla curly coated retrieverów nie zmienił się praktycznie od 170 lat (choć oficjalny standard rasy brytyjski Kenel Club ogłosił dopiero w 1913 r.).

W pierwszej połowie XX w. popularność curly coated retrieverów zaczęła spadać, głównie z powodu bardzo silnej konkurencji – golden retrieverów i labradorów, które podbiły serca myśliwych, hodowców i entuzjastów psów. Curly coated retrievery niemal wówczas wyginęły w Wielkiej Brytanii, jednak po II wojnie światowej hodowcy europejscy zdołali przywrócić liczebność rasy do bezpiecznego poziomu. Mimo to curly coated retreivery to dziś bardzo rzadkie psy – na całym świecie żyje ledwie kilka tysięcy osobników.

Współcześnie curly coated retrievery to najczęściej psy pracujące jako pomocnicy myśliwych – tropiciele, płochacze i aporterzy. W niektórych rejonach świata (np. w Australii) wykorzystuje się je także do pilnowania stad bydła, a w krajach skandynawskich można zobaczyć je w roli psów pociągowych. Curly coated retrievery są też czasem szkolone na przewodników osób niewidomych. Ponadto biorą udział w konkursach piękności i zawodach sportowych.

Ponieważ rasa ma bardzo przyjazne usposobienie, świetnie nadają się na psy rodzinne, pod warunkiem jednak, że rodzina jest w stanie zaspokoić bardzo dużą potrzebę ruchu i towarzystwa tych zwierząt.

W Polsce curly coated retriever pojawił się po raz pierwszy dopiero w 2003 r. Nie jest to u nas rasa popularna, zdecydowanie ustępuje pod tym względem golden retrieverom i labradorom.

Jak wygląda curly coated retriever?

Curly coated retriever to największy spośród retrieverów. Osiąga 69 cm wysokości w kłębie i masę ok. 46 kg.

Curly coated retriever: budowa ciała

Curly coated retriever jest proporcjonalny i muskularny, ma lekko podłużne ciało. Budową przypomina inne retrievery, wyróżnia go jednak typ sierści.

Pies ma kształtną głowę bez wyczuwalnego guza potylicznego, podłużną kufę z łagodnie zaznaczonym stopem i suchymi wargami. Jego oczy są nieduże, okrągłe, ciemnobrązowe, o mądrym wyrazie. Uszy są stosunkowo niewielkie, w kształcie trójkątów o zaokrąglonych wierzchołkach, zawieszone nieco z tyłu głowy i porośnięte gęstym włosiem.

Curly coated retriever ma smukłą szyję, mocny i sprężysty grzbiet, głęboką pierś, silne lędźwie, mocne kończyny. Ogon jest średniej długości i, podobnie jak resztę ciała psa, porastają go ciasno splecione loki.

Curly coated retriever: typ sierści

Sierść curly coated retrievera wyróżnia go spośród innych psów. Składa się tylko z włosa okrywowego, który zwija się w ciasne loki. Pokrywają one całe ciało psa z wyjątkiem kufy i twarzoczaszki.

Taka budowa sierści sprawia, że curly coated retrievery dobrze czują się nawet w złych warunkach pogodowych, nie doskwiera im zimno, nie przemakają, a do tego ciasne loki chronią ich skórę przed otarciami i zadrapaniami.