Wyszukaj w serwisie
Psy Koty Inne zwierzęta Nasze ZOO Głosem eksperta Pozostałe quizy
Swiatzwierzat.pl > Psy > Cirneco dell’Etna – energiczny Sycylijczyk
Bartosz Simiński
Bartosz Simiński 01.12.2020 01:00

Cirneco dell’Etna – energiczny Sycylijczyk

Cirneco dell’Etna – energiczny Sycylijczyk
https://pixabay.com

Cirneco dell’Etna – historia i pochodzenie rasy

Trudno jest określić jednoznacznie czas i miejsce pochodzenia przodków tych psów. Wiele jednak wskazuje na to, że były to jedne z pierwszych ras występujących na świecie. Cirneco dell’Etna, jak wskazuje już sama nazwa, pochodzi z wyspy Sycylii, na której znajduje się aktywny do dnia dzisiejszego wulkan Etna. Wśród przodków rasy wskazuje się miedzy innymi na psy występujące już w starożytności na terenie Egiptu. Istnieją podejrzenia, że rasa ta dotarła do kontynentalnej Europy za sprawą Fenicjan, którzy przewozili je na swoich łodziach handlowych. Na samej Sycylii cirneco dell’Etna obecny jest już od co najmniej dwóch i pół tysiąca lat. Świadczyć mogą o tym wizerunki psów podobnych do tej rasy, które to znajdują się na pochodzących z tamtego okresu zabytkach. Pomimo długiej historii, w miejscach innych niż Sycylia rasa ta zagościła na stałe dopiero w latach trzydziestych dwudziestego wieku. Dzięki temu zachowała się w stosunkowo pierwotnej formie i unikała celowych lub przypadkowych krzyżówek z innymi rasami.

Tradycyjnie cirneco dell’Etna służył jako pies myśliwski do polowania na zające i małe ptactwo lądowe. Czasami tępiły szkodniki. Sycylia ma dosyć skaliste ukształtowanie, to trudny teren, który sprzyjał kształtowaniu u psów dużej zwinności i wytrzymałości. Ze względu na małe terytorium występowania rasa ta była bliska zagłady, miedzy innymi dlatego podjęto decyzję o próbie jej rozmnażania także poza terytorium Sycylii. Mimo to dzisiaj nadal nie są liczne i cała ich populacja wynosi na świecie zaledwie kilka tysięcy.

Wygląd i pielęgnacja

Cirneco dell’Etna to średniej wielkości pieski, które osiągają wysokość w kłębie do 50 centymetrów u samców i do 48 centymetrów u samic. Prawidłowa waga dorosłego zdrowego psa powinna oscylować w granicach 10-13 kilogramów u samców i 8-10 kilogramów u samic. W budowie przejawia wiele cech charakterystycznych dla różnych ras chartów. Ma bardzo lekką sylwetkę, długie, szczupłe nogi. Grzbiet niemal prosty, delikatnie opada w stronę zada. Ogon średniej długości, raczej cienki, zwężający się ku końcowi. Razem z linią grzbietu tworzy płyną falę, jest bowiem lekko zagięty w stronę pleców. Głowa mała z dużą, mocno wysuniętą, masywną kufą. Uszy duże, trójkątne z zaokrąglonym czubkiem. Są sztywno postawione i bardzo cienkie, w pełnym słońcu mogą nawet nieco prześwitywać, dodatkowo widać na nich liczne żyłki. Sierść bardzo krótka, gruba i gęsta, raczej twarda w dotyku. Umaszczenie jednolite w różnych odcieniach jasnego brązu lub dwubarwne brązowo-białe. Cirneco dell’Etna to pies łatwy w pielęgnacji i mało wymagający. Wystarczy raz w tygodniu przeczesać go specjalną rękawicą.

Cirneco dell’Etna – zdrowie i potencjalne choroby

Psy te żyją przeciętnie około 13 lat. Cirneco dell’Etna nie przejawia żadnych tendencji do zapadania na typowe dla swojej rasy choroby, jest raczej psem stosunkowo zdrowym i odpornym.

Świetny stróż i dobry przyjaciel

Cirneco dell’Etna był wprawdzie wykorzystywany jako pies myśliwski, ale dużo częściej traktowano go raczej jako psa gospodarskiego. Ma niezwykle silny instynkt terytorialny, co czyni z niego idealnego psa stróżującego. Jest bardzo nieufny wobec obcych, szczególnie na swoim terenie. Nie reaguje jednak agresją, dystansuje się i obserwuje potencjalne zagrożenie. Wymaga jednak częstego i regularnego ruchu, nie możemy go zostawić samemu sobie zamkniętego w boksie. Jest jednak dosyć kłopotliwą rasą jeśli chodzi o współżycie z innymi psami. Nawet przy odpowiedniej tresurze i socjalizacji przeprowadzanej od pierwszych dni życia szczenięcia, może się okazać, że nasz podopieczny nigdy w pełni nie zaakceptuje w domu innego zwierzęcia. Problem może się też eskalować w sytuacji, gdy cirneco dell’Etna poczuje się odrzucony i będzie musiał walczyć o uwagę ukochanego właściciela. Kotów nie toleruje – traktuje je jako potencjalne ofiary. Nie nadaje się też do domu z dziećmi, do których nie będzie miał cierpliwości i może agresywnie reagować na niechciane zaczepki. Nie zawsze ma tez ochotę na zabawę. Rasę tą można polecić wyłącznie doświadczonym właścicielom o silnym charakterze.

Tagi: Polska