Chin japoński: zezowaty pupil szoguna

Chin japoński – historia rasy

Chin japoński to rasa uroczych miniaturowych piesków rodem z Dalekiego Wschodu. Jest bardzo stara – pierwsze wzmianki o tych pieskach pojawiają się w źródłach chińskich w I w. p.n.e. jednak na popularności rasa zyskała w VIII w. w Korei, skąd trafiła do Japonii. To właśnie w Kraju Kwitnącej Wiśni chiny japońskie zyskały status ulubionych piesków arystokracji i nabrały ostatecznych cech rasy. Z Japonii ukształtowane i uszlachetnione pieski trafiły z kolei z powrotem do Chin i Korei, najczęściej w charakterze podarków dyplomatycznych.

W końcu XVII w. chiny japońskie stały się oficjalnymi psami pałacowymi szoguna Tokugawy. W wyniku rozwinięcia się w tym czasie kontaktów handlowych między Japonią i Europą, chiny japońskie trafiły też do Anglii, gdzie zaczęły cieszyć się umiarkowaną popularnością jako egzotyczne maskotki dam z wyższych sfer.

W połowie XIX w. chiny japońskie trafiły z kolei do USA, a kilka piesków z pierwszego importu podarowano królowej Wiktorii. Tak jak to było z kilkoma innymi rasami niedużych psów, chiny japońskie, podpatrzone u brytyjskiej monarchini przez jej dwór, szybko stały się modne wśród europejskiej arystokracji.

W 1957 r. chin japoński został uznany za osobną rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI).

Współcześnie chin japoński to dość popularna rasa psów do towarzystwa. Chiny japońskie bywają także wykorzystywane w dogoterapii ze względu na swoje przyjazne usposobienie, zamiłowanie do zabawy, pocieszny wygląd i efektowne, miękkie włosy.

Chiny japońskie trafił do Polski po raz pierwszy w latach 70. XX w.

Jak wygląda chin japoński?

Chin japoński to pies-miniaturka w typie spaniela. Osiąga 25 cm wysokości w kłębie i masę ok. 3,5 kg, choć zdarzają się większe pieski, ważące do 7 kg. Dawniej w Japonii wyróżniano trzy warianty wielkości china japońskiego: duży kobe, średni yamato i najmniejszy edo, dziś jednak wszystkie chiny mają z grubsza ten sam wygląd i nieco tylko różnią się rozmiarami.

Chin japoński: budowa ciała

Chin japoński ma smukłe ciało o drobnych łapkach i średniej długości ogonie noszonym nad grzbietem.

Pies ma dość dużą, szeroką głowę z wysklepionym czołem, o spłaszczonej kufie (to rasa brachycefaliczna). Oczy są duże, okrągłe, czarne, lekko zezowate. Uszy są spore, trójkątne, opadające po bokach głowy, porośnięte długim włosiem.

Chin japoński: typ sierści

Sierść china japońskiego jest długa, prosta, jedwabista w dotyku. Na piersi tworzy kryzę, na uszach i nogach pióra, a na ogonie chorągiew. Składa się tylko z włosa okrywowego – chin japoński nie ma podszerstka.