Chart perski - szlachetny pies z Bliskiego Wschodu

Historia charta perskiego

Chart perski w krajach Bliskiego Wschodu powszechnie określany jest mianem saluki, a nazwa ta pochodzi od starego miasta położonego na południu dawnej, historycznej Arabii. Psy w typie saluki można było spotkać na tamtych terenach już w czasach starożytnych, ich podobizny widnieją na płaskorzeźbach sumeryjskich sprzed siedmiu tysięcy lat przed naszą erą.

Na rozległych terenach Arabii saluki były obecne w dawnych wiekach praktycznie w każdym szczepie plemion arabskich. W zależności od regionu chart ten był wykorzystywany do polowania na szybko przemieszczające się zwierzęta - gazele, zające i antylopy. Charty często polowały w stadach od dwóch do sześciu psów i były przyzwyczajone do współpracy. Według przekazów historycznych charty perskie nie były ani sprzedawane, ani kupowane a jedynie przekazywane między członkami poszczególnych szczepów w postaci bardzo wartościowego podarunku. Mogły też spać w namiotach, razem z ludźmi. Wobec znanych im współplemieńców psy były łagodne i czułe, natomiast wobec obcych bardzo nieufne.

Do Europy pierwsze saluki trafiły podczas wypraw krzyżowych. Przez stulecia na Zachód trafiło wiele chartów perskich, jednak pochodziły one z różnych regionów i w wyniku krzyżówek między sobą odróżniały się od oryginalnych saluki z Bliskiego Wschodu. W Wielkiej Brytanii pierwsze charty perskie zostały zarejestrowane w tamtejszym Kennel Clubie w 1874 roku. Natomiast profesjonalna hodowla rozpoczęła się w 1897 roku za sprawą przywiezionych przez pułkownika Jenningsa-Bradleya dwóch szczeniaków tej rasy.

W 1923 roku powstał angielski klub saluki i rasa została uznana przez Kennel Club. Określono wówczas europejski wzorzec rasy, który miał obejmować wszystkie różniące się między sobą typy charta perskiego. Do Ameryki chart perski trafił również w XIX wieku, a w 1927 roku powstał tamtejszy klub saluki. W Polsce pierwsze charty perskie pojawiły się w latach siedemdziesiątych XX wieku. Zapisanym W FCI krajem, który sprawuje patronat nad chartem perskim, jest Iran, stąd też w jego nazwie znajduje się przymiotnik perski, nawiązujący do dawnej nazwy tego państwa.

Najważniejsze cechy wyglądu charta perskiego

Według klasyfikacji FCI chart perski należy do grupy 10 - Charty oraz sekcji 1 - charty długowłose lub z piórem (półdługowłose). W rzeczywistości funkcjonują dwie odmiany, długowłosa i krótkowłosa, ale ta druga jest dużo rzadsza. To duży pies o harmonijnej i wdzięcznej szczupłej sylwetce, która powinna dawać wrażenie szybkości, siły, wytrzymałości i wielkiej energii w połączeniu z ogólną szlachetnością wyglądu. Wysokość w kłębie wynosi u charta perskiego od 58 do 71 centymetrów, a waga od 15 do 25 kilogramów. Suki są proporcjonalnie mniejsze od psów.

Głowa jest charakterystyczna dla chartów, czyli długa i wąska, niemal jak wyrzeźbiona. Czaszka jest umiarkowanie szeroka, stop bardzo słabo zaznaczony. Kufa jest długa i wąska, nos czarny lub brązowy. Oczy są duże i owalne, ich barwa może być ciemnobrązowa lub orzechowa. Spojrzenie charta perskiego jest łagodne i zarazem wyrażające wierność. Uszy są wysoko osadzone i długie, opadają swobodnie na policzki i porośnięte są długim, jedwabistym włosem.

Grzbiet jest prosty i dosyć szeroki, lędźwie dobrze umięśnione i lekko wysklepione, zad szeroko rozstawiony, klatka piersiowa wysoka i długa, umiarkowanie wąska. Kończyny są mocne, długie, dobrze umięśnione i dobrze nachylone, łapy mocne i elastyczne z długimi, zwartymi palcami, które są porośnięte frędzlami. Ogon jest nisko osadzony, długi, noszony z zakręcającą się końcówką. Jego spodnią część porastają obfite frędzle.

Szata i umaszczenie chata perskiego

W przypadku charta perskiego dopuszczalne są wszystkie kolory umaszczenia i ich kombinacje. Niepożądane jest jedynie umaszczenie pręgowane.

Szata charta perskiego składa się z gładkiego, miękkiego i jedwabistego włosa, który tworzy frędzle na tylnych częściach kończyn, na uszach, na ogonie i na szyi pod gardłem. Odmiana krótkowłosa tym różni się od długowłosej, że na jej sierści nie tworzą się w ogóle frędzle.

Charakter i aktywności charta perskiego

Chart perski to pies inteligentny i niezależny, w stosunku do swojego właściciela lojalny. Charakteryzuje się wrażliwym i zrównoważonym usposobieniem. W stosunku do obcych osób jest nieufny, ale ani lękliwy, ani agresywny, po prostu trzyma dystans.

Podczas gdy w domu z reguły jest cichy i spokojny, na zewnątrz, zwłaszcza na otwartym terenie, zmienia się w wulkan energii. To bardzo aktywny pies, który lubi różnego typu sporty. Chętnie bawi się z dziećmi, uprawia z właścicielem jogging, ale będzie najszczęśliwszy, jeśli umożliwimy mu udział w coursingu i innych rodzajach psich wyścigów.