Braque Saint-Germain - francuski wyżeł z dużą domieszką angielskiego pointera

Historia Braque Saint-Germain

Początek historii wyżła z Saint-Germain przypada na lata trzydzieste XIX wieku. Rasa powstała poprzez skrzyżowanie angielskiego pointera z wyżłem francuskim w królewskich hodowlach Karola X we Francji. Wcześniej dwa angielskie pointery były przekazane w podarunku królowi i to właśnie jednego z nich skojarzono z wyżłem francuskim, można zatem powiedzieć, że Braque Saint-Germain ma prawdziwie królewskie pochodzenie. Początkowo rasę tę nazywano Compiègne Pointers od miejsca, w którym ją hodowano i podobieństwa do pointera, jednak później przeniesiono hodowlę do Saint-Germain i zmieniono nazwę na Braque Saint-Germain.

Przez cały XIX wiek wyżły z Saint-Germain cieszyły się bardzo dużą popularnością, w pewnym momencie była to nawet najczęściej pokazywana rasa wyżłów na wystawach psów rasowych. Oczywiście jego użytkowość nie sprowadzała się do paradowania na wystawach, Braque Saint-Germain był wytrawnym psem myśliwskim, polującym przede wszystkim na ptactwo - kuropatwy, bażanty i kaczki - znanym z delikatnego aportu. 

W 1913 roku powstał Francuski Klub Braque Saint-Germain, którego celem było rozpowszechnienie rasy zarówno we Francji, jak i za jej granicami, jednak pierwsza wojna światowa przekreśliła te starania. W pierwszej połowie XX wieku populacja Braque Saint-Germain drastycznie spadła i przez wiele lat nie można było jej ustabilizować. 

Obecnie rasa Braque Saint-Germain nie jest zagrożona wyginięciem, a od 2006 roku zwiększono pulę genetyczną włączając domieszki innych ras, a sam wzorzec nie jest aż tak restrykcyjny i nie skupia się przede wszystkim na utrzymaniu charakterystycznego wyglądu rasy. Poza Francją można go również spotkać w USA i w Wielkiej Brytanii, gdzie jest uznany przez tamtejsze związki kynologiczne.

Najważniejsze cechy wyglądu Braque Saint-Germain

Według klasyfikacji FCI Braque Saint-Germain należy do grupy 7 - wyżły i sekcji 1 - wyżły kontynentalne. To pies średniej wielkości z wyglądu podobny do pointera. Ma proporcjonalną budowę ze stosunkowo grubego kośćca i solidne umięśnienie, dzięki któremu jest bardzo wytrzymały. Wysokość w kłębie zamyka się w przedziale 54-59 cm dla suk i 56-62 cm dla psów, a waga między 20 i 25 kg.

Czaszka jest lekko zaokrąglona, wygięta w tyle z niezbyt wyraźnym stopem. Kufa jest lekko wypukła i ma długość równą długości mózgoczaszki. Nos jest szeroki z ciemnoróżowym wierzchołkiem. Fafle są proporcjonalne do wielkości kufy i zakrywają żuchwę. Oczy są dość duże, głęboko osadzone, koloru złoto-zielonego. Jak u innych wyżłów, spojrzenie Braque Saint-Germain jest szczere i łagodne. Uszy są niezbyt długie, osadzone na poziomie oczu, z podłużnym zagięciem na małżowinie.

Grzbiet jest prosty i poziomy, lędźwie krótkie, szerokie i mocne, zad lekko ścięty, klatka piersiowa długa, głęboka i szeroka. Kończyny długie i umięśnione, dłuższe niż u pointera, łapy długie, z mocno zwartymi palcami i twardymi opuszkami. Ogon jest nisko osadzony, gruby, noszony poziomo podczas pracy.

Szata i umaszczenie Braque Saint-Germain

Umaszczenie Braque Saint-Germain jest koloru białego, którego odcień można określić jako przydymiony, z płowymi dużymi plamami rozsianymi dość rzadko na całym ciele. Dozwolona jest niewielka ilość nakrapiania.

Szata Braque Saint-Germain jest krótka, z niezbyt cienkim włosem, który dobrze przylega do ciała.

Charakter i aktywności Braque Saint-Germain

Braque Saint-Germain to inteligentny, wytrwały i pełen zapału do pracy pies myśliwski, który w obcowaniu z człowiekiem jest przyjacielski i łagodny, lubi przebywać ze swoją ludzką rodziną.

Jeżeli nie funkcjonuje jako pies pracujący, trzeba mu zapewnić w ciągu dnia odpowiednią dawkę ruchu. Spacery powinny być długie i urozmaicone. Można z nim uprawiać różne formy kynologicznych rozrywek, od prostej zabawy w aportowanie do sportowego tropienia.