Białaczka u kota: jak ją rozpoznać i wyleczyć?

Białaczka u kota: co to za choroba?

Wirus kociej białaczki, czyli FeLV (ang. Feline Leukemia Virus), to przyczyna jednej z najgroźniejszych i najpowszechniejszych kocich chorób wirusowych. Powoduje wyniszczenie kociego układu odpornościowego i osłabienie całego organizmu, co sprawia, że pupil stale narażony jest na dodatkowe infekcje bakteryjne, grzybiczne i wirusowe, które ciężko przechodzi.

Białaczka u kota jest nieuleczalna i zawsze prowadzi do śmierci. Można tylko opóźnić rozwój choroby.

Koty łatwo zarażają się wirusem FeLV przez kontakt z zarażonymi pobratymcami, ich śliną, kałem, moczem i mlekiem. W Polsce ok. 12-14% kotów jest nosicielami wirusa białaczki FeLV. Białaczka jest bardzo groźna dla kotów, ale nie przenosi się na inne zwierzęta ani na ludzi.

Białaczka u kota: jak przebiega choroba?

Wirus FeLV początkowo rozwija się w błonie śluzowej pyszczka i nosa kota. Szybko przenosi się w krwi do szpiku. Szpik wytwarza komórki krwi, więc stamtąd wirus może zaatakować samą krew i cały koci organizm. Po około miesiącu od zakażenia wirus zaraża krew i wraz z nią atakuje inne narządy ciała – to tzw. wiremia.

Jeśli kot jest zdrowy i silny, może zwalczyć wirusa nawet na etapie wiremii.

W przypadku mniej więcej 30% zarażonych kotów zwalczany przez przeciwciała wirus zaprzestaje ataku i przechodzi do fazy uśpionej (latentnej). Kot staje się nosicielem choroby, ale sam nie ma żadnych objawów. Wirus może się aktywować, gdy kot osłabnie, np. w wyniku innej choroby, lub gdy przeżyje silny stres. Koty-nosiciele mogą, lecz nie muszą zarażać inne koty – wszystko zależy od konkretnego przypadku.

W większości przypadków jednak kot chorujący na białaczkę przechodzi chorobę objawowo i może zarażać inne koty. Zarażone wirusem białaczki koty żyją od dwóch do czterech lat od wystąpienia wiremii.

Białaczka u kota: jakie daje objawy?

Początkowo, tak jak przy innych chorobach, zarażone wirusem FeLV koty stają się apatyczne i tracą apetyt. Szybko postępuje anemia, pojawiają się wychudzenie i niedokrwistość. U kotów z zaawansowaną białaczką bledną błony śluzowe, co szczególnie widać na ich dziąsłach. Stąd nazwa choroby – białaczka, od zauważalnego „wybielenia” ciała z powodu poważnej niedokrwistości.

Koty chore na białaczkę mają bardzo osłabioną odporność, często więc gorączkują i cierpią na stany zapalne. Zdarzają się także niedowłady i inne zaburzenia neurologiczne. Z upływem czasu bardzo rośnie ryzyko wykształcenia się u chorego kota nowotworu (chłoniaka, kostniaka, nerwiaka).

Białaczka u kota: które zwierzaki są szczególnie narażone?

Białaczka jest szczególnie groźna dla małych kociąt mniej więcej do czwartego miesiąca życia i dla kocich seniorów.

Szczególnie często białaczka, jak każda zakaźna choroba wirusowa, dotyka koty żyjące w większych grupach, np. w schroniskach.

Na białaczkę chorują częściej kocury niż kotki, bo kocury walczą między sobą i zarażają się przez zadrapanie lub ugryzienie. Kotki jednak też mogą chorować na białaczkę, przekazywać wirusa swoim kociętom przez mleko, a nawet zarażać nim własne płody, jeśli są nosicielkami wirusa w czasie ciąży.