Białaczka u kota (FeLV) – jakie są objawy i jakie leczenie podjąć?
Białaczka u kota (FeLV) – podstawowe informacje
Wirus białaczki kotów (FeLV) należy do rodziny retrowirusów (niektóre infekują ludzi, niektóre zwierzęta), które powodują między innymi rozwój raka. FeLV wywołuje choroby tylko u kotów i po raz pierwszy zostało zidentyfikowane w 1964 roku. FeLV jest ważną przyczyną przewlekłych chorób i śmierci kotów. U zwierzęcia zakażonego wirusem istnieje duże ryzyko wystąpienia wielu poważnych chorób, takich jak anemia, immunosywność i rak. Szacuje się, że 80-90% zakażonych kotów umiera w ciągu 3-4 lat od rozpoznania FeLV.
Białaczka u kotów trwale zakażonych charakteryzuje się tym, że spore ilości wirusa są wydalane ze śliną i ewentualnie z kałem, moczem i mlekiem. Wirus jest nietrwały i nie przetrwa w środowisku przez dłuższy czas. Uważa się, że infekcja najprawdopodobniej rozprzestrzenia się najczęściej poprzez długotrwałe kontakty z innymi zwierzętami, wzajemne lizanie się, dzielenie misek z jedzeniem, wspólna kuweta itp. Są to sytuacje, w których wirus może być transmitowany. Jednakże zakażenie może być również przenoszony przez ugryzienie, a jeśli kotka jest chora na FeLV, zakażone zostaną również wszystkie urodzone przez nią kocięta. Ogólnie rzecz biorąc, mniej niż 1-2% zdrowych kotów domowych jest zarażonych kocią białaczką w ciągu całego swojego życia. Warto zauważyć, że infekcja występuje częściej u kotów osłabionych lub przebywających na świeżym powietrzu / wychodzących. Zaobserwowano też tendencję do nieco częstszej obecności białaczki u samców.
Objawy białaczki u kota
FeLV niekorzystnie wpływa na organizm kota na wiele sposobów. Jest to najczęstsza przyczyna raka u kotów, może powodować różne zaburzenia układu krwionośnego i prowadzić do obniżenia lub pozbawienia odporności, czym samym zmniejsza zdolność kota do obrony przed innymi infekcjami. Z tego powodu powszechnie występujące bakterie, wirusy, pierwotniaki i grzyby, które zwykle nie są groźne dla zdrowych kotów, mogą powodować ciężką chorobę u kotów zakażonych białaczką.
We wczesnych stadiach zakażenia koty często nie wykazują żadnych objawów choroby. Jednak z biegiem czasu stan zdrowia zakażonego kota może się stopniowo pogarszać lub mogą wystąpić powtarzające się cykle choroby i pogorszyć się ogólny stan zdrowia.
Możliwe objawy to najczęściej:
utrata apetytu,
postępująca utrata masy ciała,
zły stan sierści,
powiększone węzły chłonne,
nieustępująca gorączka,
blade dziąsła,
zapalenie dziąseł i jamy ustnej,
infekcje skóry, pęcherza moczowego i górnych dróg oddechowych,
trwała biegunka,
zmiany w zachowaniu,
zaburzenia neurologiczne,
choroby oczu,
poronienia.
Diagnoza i objawy kociej białaczki
Wirusa białaczki kotów rozpoznaje się na podstawie badania krwi. Weterynarz może zalecić wykonanie testu po adopcji kota, przed szczepieniem przeciwko białaczce, po potencjalnym kontakcie z wirusem (na przykład po ugryzieniu przez kota) lub jeśli kot jest chory i wykazuje charakterystyczne objawy. Test może wymagać powtórzenia za około 30 dni, jeśli ryzyko infekcji jest wysokie. Jeśli kot wychodzi na zewnątrz lub mieszka z innym kotem, który ma wirusa, weterynarz może zalecić powtarzanie testu co roku lub izolację zwierzęcia. Dodatkowe testy laboratoryjne mogą być konieczne, jeśli podopieczny ma dodatni wynik na obecność wirusa.
Niestety nie ma lekarstwa na wirusa białaczki kotów. Niektóre koty z wynikiem pozytywnym mogą żyć bez poważnych komplikacji przez lata przy odpowiedniej opiece weterynaryjnej, prawidłowym karmieniu, zapewnionej dobrej opiece, minimalnym stresie i unikając infekcji. Zakażone koty należy trzymać w odizolowanych miejscach, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia innych infekcji i zapobiec przenoszeniu wirusa na inne koty. Zwierzak powinien odwiedzać weterynarza co najmniej co 6 miesięcy w celu monitorowania potencjalnych zaburzeń związanych z chorobą i kontroli wtórnych infekcji. Weterynarz może zalecić odpowiednie szczepienia przeciwko innym wirusom (szczepienie przeciwko FeLV nie pomoże, gdy kot już zostanie zakażony wirusem). Wszystkie zakażone zwierzęta należy wykastrować. Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki infekcji lub choroby, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ leczenie należy rozpocząć tak szybko, jak to możliwe.
Czy można zapobiegać białaczce u kota?
Trzymanie kota w domu i z dala od zarażonych kotów jest jedynym pewnym sposobem zapobiegania zarażeniu się wirusem FeLV. Ponadto szczepionki można podawać kotom o wysokim ryzyku zakażenia, takim jak te, które wychodzą na zewnątrz lub mieszkają w schroniskach albo hodowlach. Szczepić należy tylko koty, u których wynik testu na FeLV jest ujemny, a te, które otrzymały szczepionkę, powinny zostać poddane badaniu, jeśli doszło do potencjalnej ekspozycji na wirusa. Większość lekarzy weterynarii odradza wprowadzanie nowego kota do gospodarstwa domowego z kotem z dodatnim wynikiem na białaczkę.
