Babeszjoza u psa - przyczyny, objawy i leczenie

Babeszjoza u psa - co to za choroba?

Babeszjoza to choroba, na którą narażony jest nie tylko pies, ale też człowiek. Wywołują ją u psa pierwotniaki z grup Babesia canis, które są przenoszone do organizmu zwierzęcia po ugryzieniu przez kleszcza. To choroba pasożytnicza, podczas której mikroorganizmy przedostają się do krwinek czerwonych, po czym namnażają się i powodują ich pęknięcie. W obiegu krwionośnym pojawia się w ten sposób więcej pasożytów, co ostatecznie prowadzi do anemii. Innym skutkiem babeszjozy są uszkodzenia nerek i wątroby, żółtaczka oraz poważne zaburzenia krążenia, mogące prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Babeszjozą może zarazić swoje potomstwo suka podczas karmienia, jeśli do jej krwiobiegu przedostały się wcześniej pierwotniaki. Do zarażenia może dojść też między dwoma psami podczas walki, podczas której pierwotniaki mogą przenieść się z jednego na drugiego psa przy kontakcie z krwawiącą raną. Zwykle na babeszjozę narażone są w większym stopniu młode psy z niewykształconą odpornością lub starsze osobniki z osłabioną odpornością. U młodych psów choroba może przebiegać bardzo gwałtownie. W jaki sposób dochodzi do zarażenia i na jakich obszarach Polski?

Babeszjoza u psa - gdzie i jak pies może się zarazić?

W Polsce niestety istnieje realna możliwość zarażenia się babeszjozą. Pomimo że w całym kraju stopień procent jej występowania u kleszczy wynosi jedynie około 6%, to są obszary, na których odpowiedzialny za przenoszenie pasożytów kleszcz łąkowy występuje znacznie częściej. Najbardziej narażone obszary w Polsce to region północno wschodni z województwami podlaskim i lubelskim, region centralny z województwami mazowieckim i łódzkim oraz zachodni z województwami zachodniopomorskim, lubuskim i dolnośląskim.

Kiedy kleszcz ląduje na skórze psa nie dochodzi od razu do zakażenia. Na transmisję zarazków pajęczak potrzebuje od 24 do 48 godzin - jeśli wyciągniemy go z ciała psa przed upływem tego czasu, szansa na zachorowanie na babeszjozę znacznie maleje. 

Babeszjoza u psa - objawy

Najczęstszymi objawami babeszjozy u psa są: osłabienie i apatia, utrata łaknienia, wysoka gorączka, która może przekroczyć nawet 41 stopni, wymioty, bladość błon śluzowych, przyspieszony oddech oraz mocz zabarwiony na ciemny kolor, co świadczy o obecności w nim krwi.

Babeszjoza może prowadzić do groźnych powikłań, wśród których możemy wyróżnić żółtaczkę, wstrząs, niewydolność nerek, powiększenie wątroby i śledziony, wybroczyny punktowe, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia pracy mięśnia sercowego, wodobrzusze.

Zakres objawów i powikłań jest wyjątkowo szeroki, co znacznie utrudnia prawidłowe zdiagnozowanie choroby. W niektórych przypadkach przechodzi ona u psa bezobjawowo albo ma objawy charakterystyczne również dla innych chorób.

Babeszjoza u psa - w jaki sposób się ją diagnozuje?

Niepokojące objawy kończą się wizytą u weterynarza. Jednak sam lekarz też nie rozpozna, ani nie potwierdzi babeszjozy bez odpowiednich badań. Aby zdiagnozować babeszjozę wykonuje się między innymi badanie serologiczne, rozmaz krwi i reakcji łańcucha polimerazy. Wszystkie te rodzaje badań brzmią dla przeciętnego właściciela psa bardzo enigmatycznie i, jak się okazuje, często dają wyniki fałszywie ujemne. W pobranej próbce krwi do rozmazu może nie być mikroorganizmów odpowiedzialnych za babeszjozę, za to w przypadku serologii wyniki mogą być dodatnie, nawet jeśli u psa brak objawów klinicznych. Zazwyczaj konieczny jest szerszy zakres badań krwi, które często trzeba powtarzać. W serologii najczęściej wykonywanym badaniem jest test immunofluorescencji pośredniej (IFAT), w którym stosuje się dostępne w handlu szkiełka pokryte warstwą antygenu oraz czerwone krwinki zarażonego psa.

Po rozpoznaniu babeszjozy możemy rozpocząć leczenie psa.