Pies czy suka, jak wybrać? Różnice, argumenty i porady

Pies czy suka — co wybrać

Pies czy suka — jeżeli szukamy po prostu wiernego kompana, wydaje się, że kwestia ta nie ma aż takiego znaczenia. Skoro planujemy zakup lub adopcję tego zwierzęcia, to wiadomo, że oczekujemy po nim zdolności do przystosowania się, zależy nam na jego łagodnym charakterze i przyjacielskim usposobieniu. Możemy być pewni, że takie cechy uda nam się znaleźć tak w przypadku samicy, jak i samca. Posiadanie zwierzęcia to odpowiedzialna decyzja, którą należy podejmować świadomie, a są sytuacje, w których kwestia płci czworonoga będzie kluczowa — np. kiedy w domu mamy niewysterylizowaną suczkę, a planujemy kupić psa.

Trzeba jednak pamiętać, że przypisywane danej płci psa cechy charakteru są nierzadko bardzo stereotypowe i zależą od subiektywnej oceny. Zazwyczaj decydujemy się na psa ze względów towarzyskich — chcemy znaleźć w nim przysłowiowego najlepszego przyjaciela. Kwestie bardziej ”użytkowe”, jak np. poszukiwanie psa, który najlepiej sprawdzi się w roli stróża domu, zwykle schodzą na dalszy plan. Dlatego, jeżeli jakiś burek w schronisku wyjątkowo cię zauroczył, choć nastawiałeś się na adopcję suczki, daj mu szansę. Obiegowe (choć oczywiście niebezpodstawne) opinie lepiej więc potraktować jako praktyczną wskazówkę, a nie bezwzględny wyznacznik. Dużo więcej jest czynników fizycznych i praktycznych niż czysto charakterologicznych, ale o tym później.

Pies czy suka — cechy charakteru psa

Jak na prawdziwego samca przystało, psu przypisuje się duże przywiązanie do własnego terytorium i skłonność do jego obrony. Wedle obiegowej opinii, samiec ma też mieć większą skłonność do agresji i dominacji. Będzie bronił swojego terenu, nawet jeżeli oznaczałoby to udział w walce. Samiec może wykazywać też skłonność do włóczęgi. Choć świetnie wykaże się zadaniach obronnych i sprawdzi w wielu dyscyplinach sportowych, może bywać niepokorny i demonstrować nieposłuszeństwo. Chętnie wykaże inicjatywę i udowodni wytrzymałość psychiczną podczas szkolenia. To dlatego zwykle samce zostają np. psami stróżującymi.

Choć często mówi się, że lepszym towarzystwem dla małych dzieci będzie suczka, która może wykazać większą delikatność, to trzeba pamiętać, że energiczny, żywiołowy pies o łagodnym i przyjacielskim zastosowaniu będzie świetnym kompanem dla wiecznie niewybieganych dzieciaków.

Pies czy suka – jaki charakter mają suczki?

Suki uważane są za łagodne, wierne i łatwe do ułożenia. Świetnie nadadzą się do mieszkania i nie wykazują skłonności do włóczęgi. Z tego względu suczki są polecane np. osobom starszym lub osobom, które po raz pierwszy zostaną właścicielami psa. Suki rzadziej wykazują agresję. Dobrze sprawdzą się w zadaniach, które nie tyle wymagają siły i osiągnięcia, ile posłuszeństwa — np. w psim zaprzęgu. Samice lepiej dostosowują się też do zastanego okolicznościom. Niektórzy twierdzą, że to suka właśnie nadaje najlepiej na rodzinnego psa z dziećmi.

Wiele osób twierdzi, że stereotyp grzecznej suczki i nieposłusznego psa jest pokłosiem polityki ubezpładniania czworonogów. Częściej sterylizuje się suki, niż kastruje psy, a to sytuacje związane z rozrodczością często decydują o zachowaniu zwierzęcia.

Pies czy suka — jak rozpoznać

Wiesz już, czym pies i suka różnią się pod względem charakterologicznym, ale to tylko przypuszczenia. Za to fizyczne różnice są faktem, często bardzo widocznym. Suki najczęściej cechuje drobniejsza budowa i mniejsza waga. Właśnie dlatego niektórzy wybierają psy — gdyż cechuje je bardziej okazała budowa, przez co wydają się bardziej reprezentatywne i ”wystawowe”. Popularna jest też opinia, że samce cechuje o wiele ładniejsze umaszczenie. Wielkość psa możemy określić po jego wysokości mierzonej w kłębie.

Pies czy suka — po czym poznać? Jeśli jednak zastanawiacie się, po czym na sto procent poznać, czy mamy do czynienia z psem, czy z suką, to nie ma niestety innego sposobu niż zajrzeć im ”pod ogon”.

Narządy rozrodcze u psa

U samca w dole brzucha znajduje się przykryte napletkiem prącie i moszna między udami. Jeżeli szczeniak rozwija się prawidłowo, jądra zstępują do moszny już kilka tygodni po urodzeniu. Większego psa można też poznać po sposobie siusiania. Jeśli podczas załatwiania się zwierze podnosi nogę — jest to samiec. Suki kucają przy oddawaniu moczu.

Narządy rozrodcze u suki

Wargi sromowe suki znajdują się pod odbytem. Na brzuchu nie znajdziemy organu rozrodczego, tak jak byłoby to w przypadku psa.

Pies czy suka? Czy rasa ma znaczenie?

Rasa psa potrafi czasem bardziej zdeterminować charakter zwierzęcia niż jego płeć. Jednak ona tylko odróżnia jedną rasę psów od innych ras. Różnice między płciami pozostają więc analogiczne, z tym że czworonóg będzie miał jeszcze naleciałości wynikające właśnie z rasy. Jedną z najpopularniejszych w Polsce ras jest, nieprzerwanie od wielu lat, owczarek niemiecki. To dobry przykład, na to, co wyżej napisaliśmy, o roli, jaką w różnicach płci odgrywa rasa psa. Suka owczarka niemieckiego może być nieco łagodniejsza, mniejsza, i mniej agresywna od swojego kolegi tej samej rasy. Nie oznacza to jednak, że nie będzie żywiołowa lub nie nada się do pracy w roli psa policyjnego, ponieważ cechy obronne ma wpisane w swoją naturę. Podobnie będzie z suczką rasy amstaff. ”Pani” amstaff może wykazywać skłonność do bójek, którą przypisuje się zwykle psom, jednak nad czynnikiem płci góruje natura przypisana do rasy. Z tego samego powodu ”pan” maltańczyk wykaże lojalność i będzie posłuszny, a ”pan” buldog francuski — łagodny.

Pamiętaj jednak, że z psami jest jak z ludźmi — każdy jest inny. Niezależnie od tego, czy wybierzesz sukę, czy psa, bądźcie przygotowani na to, że będą miały swoje własne niepowtarzalne cechy charakteru.

Pies czy suka — co lepsze?

Przy wyborze płci psa możesz polegać na ogólnych wskazówkach na temat charakteru zwierzęcia, ale warto też podjąć tę decyzję ze względu na praktyczne przesłanki. Trzeba bowiem pamiętać, że możliwe jest znalezienie rosłej, większej od samca suczki, jednak nic nie zmieni tego, że to samiczka będzie miała np. cieczkę, z którą będzie trzeba sobie jakoś poradzić. Wiąże się to z plamieniem psa. Zwykle łagodna suka w tym czasie może okazywać nieposłuszeństwo.

To właśnie cieczka jest powodem, dla którego wiele osób rezygnuje z suki na rzecz psa. Owszem, plamienie podłogi przez zwierzę i odpędzanie od swojej psiej przyjaciółki stada rozochoconych, czworonogich ”kawalerów” jest nieco uciążliwe. Niemniej jednak występuje ono tylko dwa razy do roku. Są zresztą na to sposoby — suczkę możemy wysterylizować lub zakupić specjalne majtki. Jako wkładu używamy podpasek lub wkładek higienicznych. Jeżeli więc skłaniasz się ku temu, by postawić na psa łagodnego, rodzinnego, a w dodatku nie masz ogrodu, możesz wybrać suczkę.

Zdaniem ekspertów, początkującym psiarzom łatwiej będzie nawiązać relację z suczką i w razie niepowodzenia ewentualnie ją poprawić. Na pytanie, kto jest wierniejszy — pies czy suka, większość specjalistów odpowie, że to ”pani” pies będzie bardziej wierną kompanką. Suczki są z natury mniej samodzielne i potrzebują oparcia i swego rodzaju przewodnika w swoim właścicielu. Czy to suka będzie lepszym wyborem w większości przypadków? Niekoniecznie. Nigdy nie wolno spuszczać jej ze smyczy. Problematyczne może być także pozostawienie suki w ogrodzie — jej obecność może spędzić pod nasze ogrodzenie stado szczekających czworonogów.

Pies a suka — urojona ciąża u suk

Łagodna, niewysterylizowana suka może uroić sobie ciążę. Objawy urojonej ciąży u suki pojawiają się zwykle ok. 2-3 miesięcy po cieczce. Jakie są objawy urojonej ciąży u suki? Suczka nie ma wtedy apetytu i nie chce wychodzić na spacer. Może być wtedy niespokojna, skołowana, a nawet agresywna. Zwierzę szuka miejsca do ”wychowywania” zaczyna zbierać zabawki, którymi będzie się opiekować i produkuje mleko. Zdarza się także, że suka, która uroiła sobie ciążę, bierze ”pod opiekę” inne zwierzęta, np. koty. Urojona ciąża u suki — co zrobić? Przy nasilonych objawach, należy zabrać suczkę do weterynarza. W innym wypadku poleca się forsowny spacer, zabranie zabawek i uwitego ”gniazdka”. Suczka, która zostanie mamą szczeniąt naprawdę, również wymaga szczególnej opieki. Ciąża u suki trwa ok. 65 dni.

Pies czy suka — do domu z ogrodem

Zastanawiacie się, jaki pies będzie najlepszy do domu z ogrodem i już postawiliście na samca? Z jednej strony jest to logiczny wybór. Samiec nie ma cieczki, a naturalną potrzebę ruchu i spożytkowania energii wasz kompan będzie mógł spełnić w ogrodzie. Pamiętajcie jednak, że jeżeli ”oddacie” psu ogród, to raz na zawsze. Z racji swojego silnego przywiązania do terytorium samiec chętnie zacznie znaczyć teren, ”podlewając” przy okazji drzewa w ogrodzie. Mimo wszystko to samiec świetnie sprawdzi się w ogrodzie jako stróż domu.

Pies i suka w jednym domu

Trzymanie psa i suki w jednym domu może wydawać się dużym problemem. Oczywiście, w takim przypadku dobrym wyborem będzie kastracja lub sterylizacja jednego zwierzęcia. Cieczka u suczki też będzie problematycznym czasem. Prawdą jest jednak, że pies i suka dogadają się lepiej niż dwa osobniki tej samej płci.

Pies czy suka — choroby

Ze względu na daną płeć psy i suki chorują na inne choroby. Psy częściej są dotykane przez białaczkę i chorobę kości. Samice z kolei o wiele częściej niż samce chorują na nadczynność przytarczyc, cukrzycę i niedokrwistość autohemolityczną.

Do listy dochodzą też oczywiście poszczególne choroby związane narządami płciowymi. U suk będą to m.in. dolegliwości dotyczące macicy, jajników i gruczołu mlekowego, a u samców schorzenia napletka, jąder i prostaty.

Pies czy suka — kto jest wierniejszy?

Mamy nadzieję, że po przeczytaniu naszego krótkiego poradnika, będzie wam łatwiej podjąć decyzję o tym, czy wolelibyście mieć za wiernego kompana psa, czy suczkę. W artykule tym staraliśmy się pokazać wam najważniejsze zadania związane z wychowaniem zarówno samca, jak i samicy, ryzyko związane z chorobą czy ewentualne trudności w wychowaniu zwierzęcia. Pamiętajcie jednak, że psy to bardzo indywidualne zwierzęta i nie musicie polegać na wszystkich zawartych tu wskazówkach. Poza płcią na zachowanie naszego pupila wpływa mnóstwo innych czynników, jak rasa, środowisko, w którym został wychowany, jego zdrowie i wiele innych.

O wiele bardziej zauważalne różnice między psem a suką to te zewnętrzne. W niniejszym artykule przypomnieliśmy wam, że choć są od tej zasady wyjątki, to zwykle psy mają bardziej okazałą, rosłą budowę i większą wagę niż suki. Z racji (z reguły) większych możliwości samce lepiej sprawdzą się w dyscyplinach sportowych i treningach, które stanowią duże wyzwanie fizyczne. Z racji swojej żywiołowości i zwykle większej niż u suk potrzeby ruchu, pies świetnie sprawdzi się w funkcji obronnej i doskonale przypilnują domu, jeżeli wcześniej odpowiednio go do tego przygotujemy.

Zauważyliśmy też jednak, że suczka również bardzo dobrze sprawdzi się podczas treningów i szkoleń, gdyż to sukom zwykle przypisuje się cechy takie jak lojalność i wierność. W zadaniach takich jak np. psi zaprzęg lepiej powinna sprawdzić się suczka. Przez jej większe posłuszeństwo, podczas treningu łatwiej będzie ci utrzymać dyscyplinę. Jak widzisz, zarówno samiec, jak i samica możesz nauczyć wielu cennych i przydatnych umiejętności.

Pies czy suka — rasa zwierzęcia

Warto mieć na uwadze, że w wychowywaniu psa często o wiele większą rolę niż płeć gra rasa. Bardzo popularny w Polsce owczarek niemiecki z natury jest żywiołowym, inteligentnym i szybko uczącym się zwierzęciem. Może pełnić funkcje obronne. Kwestia płci nie gra więc dużej roli w jego codziennym funkcjonowaniu, choć cechy tej rasy są typowo ”samcze”. Są też rasy, które cechują zachowania typowe dla suczek — łagodne usposobienie, lojalność i wierność. Taką rasą jest np. maltańczyk czy buldożek francuski. Jeżeli traficie więc na samca jednej z tych ras, może się okazać, że wcale nie będziecie mieć do czynienia z żywiołowym, niepokornym i skorym do włóczęgi psem.

Pies czy suka — podsumowanie

W tekście zwróciliśmy również uwagę na to, że choć niepopularną praktyką jest trzymanie psa i suki w jednym domu, to po kastracji/sterylizacji jednego z nich, taki układ w rzeczywistości najbardziej się sprawdza.

Przypomnieliśmy także, że ze względu na płeć psy mogą chorować na zupełnie inne choroby. Część z nich dotyczy oczywiście narządów rozrodczych, jednak nie wszystkie — np. białaczka częściej dopada samców, a cukrzyca — samiczki.

Jak widzicie na pytanie ”pies czy suka” nie da się odpowiedzieć jednoznacznie, bowiem tak naprawdę wcale nie ma to tak dużego znaczenia, jak mogłoby się wydawać. To, co mogłoby mieć znaczenie dla doświadczonego hodowcy lub wystawcy, który skrupulatnie przygotowuje swoich podopiecznych do zdobywania tytułów, wcale nie jest tak ważne dla osoby, która zwyczajnie poszukuje psiego przyjaciela. Na co dzień w roli naszego wiernego kompana sprawdzi się i pies, i suka. Zresztą — dla prawdziwego miłośnika zwierząt nie ma większego znaczenia ani płeć pupila, ani jego rasa i wiek.

Odpowiednie wychowanie, odrobina cierpliwości i dużo empatii — te wszystkie czynniki sprawiają, że większość naszych psich przyjaciół da się odpowiednio ułożyć i wychować. Warto o tym pamiętać!

ZOBACZ ZDJĘCIA:

Pies może być twoim najlepszym przyjacielem niezależnie od rasy.

Samce zwykle wykazują więcej żywiołowości niż samice.

Rasa psa ma często dużo większy wpływ na usposobienie zwierzęta niż jego płeć.

Samce zwykle są większe niż samice.

Bardziej niż na rasę psa, zwróć uwagę na jego niepowtarzalną osobowość!

ZOBACZ TEŻ:

1. Pies do bloku. Rasy które najlepiej sprawdzą się w bloku
2. WSZYSCY nas okłamują. Dowiedz się, jak przyłapać kłamcę na gorącym uczynku
3. Znaki zodiaku o wielkim SERCU. To prawdziwe diamenty!